Wat staat er (niet) in het Destelbergse bestuursakkoord?
Slechts een vijfde is nieuw beleid.
Op 23 januari werd het nieuwe bestuurakkoord door de meerderheid (Open VLD en
N-VA) voorgesteld in de gemeenteraad. Om ons degelijk voor te bereiden had ik, vanuit mijn rol als gemeenteraadslid in de oppositie, gevraagd om het akkoord op voorhand te kunnen inkijken. Dat werd ons niet gegund, en ook de interpellaties zijn uitgesteld naar de gemeenteraad van februari.
Dat belet mij echter niet om in dit artikel al het belangrijkste uit te doeken te doen. De komende weken wordt dit artikel mogelijks dus nog aangevuld met nieuwe informatie.
Het bestuursakkoord werd opgemaakt in samenwerking met—uiteraard—een consultancybureau, en bestaat uit 27 bladzijden met 210 punten. Die zijn onderverdeeld in zes kernpijlers, met daaronder 23 thema’s.
Voor elk van die 210 punten heb ik gecontroleerd of:
het een verderzetting is van bestaand beleid (omdat het expliciet zo vermeld wordt, omdat het simpelweg de taak is van een gemeentebestuur, of omdat het in het vorig bestuursakkoord stond);
het slechts een intentie tot analyse, of “het bekijken” is: bijvoorbeeld “elke opportuniteit om extra te bebossen en biodiversiteit te creëren wordt onderzocht.”
het slechts een intentie tot optimalisatie1 is: bijvoorbeeld “we optimaliseren de schoolroutekaart voor onze schoolgaande kinderen.”
het zeer vaag of slechts een principe is, zoals: bijvoorbeeld “een bestuur is er voor en door haar inwoners. Wij willen onze inwoners de mogelijkheid bieden om inspraak te hebben.” 🤷
het een herhaling is van een eerder punt.
Wat niet in één (of meerdere) van bovenstaande categorieën valt beschouw ik als écht nieuw beleid.
Het resultaat: slechts een vijfde van de geformuleerde punten gaat over het voeren van nieuw beleid. Het moet zijn dat het hier zó goed is dat er weinig ingrepen nodig zijn.
In de volgende grafiek leest ge af hoeveel punten er zijn geformuleerd per thema, en hoeveel ervan nieuw beleid is.
Mobiliteit en kinderen steken er in aantal kop en schouders bovenuit. Maar het is toerisme waarvoor (procentueel) de meeste punten werden geformuleerd. Het is duidelijk dat het bestuur wil inzetten op de nabijheid van het (recent erkende) Natuurpark Scheldevallei en de Damvallei.
In dit artikel leest ge:
Wat werd er niet gerealiseerd uit het vorige bestuursakkoord.
Wat staat er opnieuw in het bestuursakkoord.
Wat is er nieuw in het bestuursakkoord.
Wat staat er niet in het bestuursakkoord.
Lees ook
Wat werd niet gerealiseerd uit het vorig bestuursakkoord?
Een tweetal dozijn punten uit het vorige bestuursakkoord werd niet gerealiseerd. Hieronder licht ik vijf belangrijke punten uit.
Bergenmeers
“Onze centrale site Bergenmeers zal ruimtelijk efficiënter worden ingevuld, rekening houdend met de centrumligging en daaraan gekoppelde functies zoals sport en recreatie, school en openbare functies.”
Zoals ik in een vorig artikel al schreef, is het belangrijk dat de mobiliteit aan de Nederbroek geen Bergenmeers 2.0 wordt. Dat heel de Bergenmeerssite een cacofonie van grijze blokken is geworden, met een wildgroei aan parkeersplaatsen, fietspadensuggestiestroken, zebrapaden en verkeersborden, dat werd ook beaamd in het bestuursakkoord van 2019. We zijn zes jaar verder: Er werd een (ronduit vernietigende) studie door Veneco uitgevoerd, maar er zijn alleen maar borden en markeringen bijgekomen.
Hoewel de herinrichting van de hele site geen onderwerp uitmaakt van de plannen, wordt de vertraging van de bouw van de nieuwe gemeentelijke basisschool als reden opgegeven.
Ruimtelijk beleidsplan
“Met het gemeentelijk ruimtelijk structuurplan en het woonbeleidsplan als basis gieten we een nieuwe geïntegreerde beleidsvisie over ruimte en wonen in een ruimtelijk beleidsplan.”
Ruimtelijke ordening bepaalt voor een groot deel hoe een gemeente eruit moet zien. Dat is in mijn ogen één van de belangrijkste verantwoordelijkheden van een gemeentebestuur. Echter, onze gemeente heeft geen beste reputatie als het gaat over ruimtelijke ordening. Als er Ruimtelijke Uitvoeringsplannen (RUPs) worden gemaakt, dan gaat het over een lapke grond (cfr. RUP Bergenmeers, of RUP Kasteelsite Ter Burcht) en onze voormalige burgemeester en schepenen zijn door de correctionele rechtbank veroordeeld voor enkele vergunningsmisdrijven.
De laatste versie van ons gemeentelijk ruimtelijk structuurplan (GRS) stamt ook al weer uit 2008. Een visie op ruimtelijke ordening is duidelijk geen prioriteit. Hoewel de Vlaamse overheid oproept om een ruimtelijk beleidsplan op te maken en dat het verouderde GRS moet actualiseren (en vervangen), is er nooit werk van gemaakt. En zoals we later in dit artikel zullen zien heeft men in het nieuwe bestuursakkoord de ambitie zelfs niet meer geuit. Op een vraag daaromtrent van raadslid Ongena (cd&v) op de gemeenteraad van 23 januari 2025 antwoordde schepen Van Hende dat “dat niet wil zeggen dat ze ‘t niet zouden doen.” 🤷
Opwaardering Gecoro
“We geloven voluit in een pro-actieve en constructieve dialoog met onze burgers over een ruimtelijke visie voor onze gemeente. Per planningsproces voorzien we een gepast participatieproces en we herwaarderen de Gecoro. Vanuit die optiek wensen wij het Europees Charter Participatieve Democratie in Ruimtelijke Planningsprocessen te ondertekenen.”
De Gecoro, of Gemeentelijke Commissie voor Ruimtelijke Ordening, is een verplicht adviesorgaan op gemeentelijk niveau met als belangrijkste doel om advies te geven aan het college van burgemeester en schepenen, en de gemeenteraad over diverse aspecten van ruimtelijk beleid en stedenbouw.
Om alles met betrekking op ruimtelijke ordening zo participatief mogelijk te laten verlopen wilde men bepaalde richtlijnen invoeren waarmee men de artikelen uit het Europees Charter Participatieve Democratie in Ruimtelijke Planningsprocessen implementeert. Het gemeentebestuur heeft het charter echter nooit formeel ondertekend, en de implementatie is niet gebeurd.
Tevens kan men ook op andere manieren de Gecoro opwaarderen. Bijvoorbeeld door die intergemeentelijk (iGecoro) te maken, en daardoor expertise van buitenaf te kunnen krijgen. Ook dit is niet overwogen.
Vervoerregioraad
“De oprichting van de vervoerregioraad moet een efficiënter overlegplatform bieden. Wij willen onze lokale expertise benutten en het mobiliteitsbeleid van onderuit opbouwen.”
De verschillende gemeentes zijn opgedeeld in vervoerregio’s, waarbinnen het beleidsaanbod wordt geïntegreerd. Het gaat bijvoorbeeld over deftige bus-aansluitingen tussen ver verschillende gemeenten. Onze vertegenwoordiging in die raad, normaliter de schepen van mobiliteit, werd voornamelijk gekenmerkt door—hoe zal ik het zeggen—een “stille aanwezigheid.”
In 2023 heeft het bestuur zelfs consequent hun kat gestuurd.
De warmste vrijwilliger
“Wij kiezen elk jaar “de warmste vrijwilliger””
Het leek wel alsof iemand het in het bestuursakkoord op het laatste moment had ingevoegd, of dat de helft van de zin was verdwenen. Maar het stond er wel degelijk: een verkiezing van de warmste vrijwilliger. Ik heb even rondgevraagd bij de andere raadsleden, en niemand weet van iets. Dus ofwel is het pover gecommuniceerd, ofwel is het nooit uitgevoerd. In een pandemieperiode, waarin het draaien van de wereld grotendeels te danken was aan vrijwilligers, is dat sneu.
Wat staat er opnieuw in?
Hieronder beschrijf ik drie punten waarvan ik weet dat ze in de vorige legislatuur niet (grondig) aangepakt werden.
Samenwerking tussen politie en scholen
“In samenwerking met de lokale politie en alle scholen werken we actief mee aan een verkeersveilige schoolomgeving. Vrijwilligers kunnen hier verder een belangrijke ondersteuning bieden. We zoeken voor structurele problemen aan scholen oplossingen die mobiliteit en veiligheid bieden voor alle weggebruikers. Infrastructurele ingrepen gaan gepaard met duidelijke informatie naar alle betrokkenen. Op sensibilisering en educatie rond verkeersveiligheid blijven we verder inzetten in overleg met de scholen.” (2019)
De vorige legislatuur werden tal van schoolpoorten onder de loep genomen en heraangelegd. Een kwak groene verf moest voor een uniform karakter zorgen. Aan Pius X in Eenbeekeinde en aan de scholen in het centrum van Heusden werden schoolstraten ingevoerd. Echter—getuigen vrijwilligers—het is erg moeilijk om die schoolstraten af te dwingen, en regelmatig hebben ze een conflicten met ouders die het verbod negeren of zich op de stoep parkeren. Slechts zelden worden daar wijkagenten gespot. Onderbemanning is daar het excuus.
Daarom is het best contradictoir dat dit “bestendigd” zou worden in het nieuwe bestuursakkoord.
“Aan de scholen is de aanwezigheid van onze politiemensen tijdens de spitsmomenten van belang, dit principe wordt verder bestendigd.”
Hervorming subsidiereglement
“De verschillende subsidiereglementen onderwerpen wij, in overleg met de adviesraden, aan een check-up. Wij voeren een subsidiescan uit.” (2019)
“De subsidiereglementen moeten rekening houden met kwaliteit, jeugdopleiding, professionele omkadering, gemeentelijke verankering en inclusie. De complexiteit van de subsidiereglementen en de daaraan gekoppelde puntensystemen willen we herwerken en optimaliseren.” (2019)
Het toekennen van subsidies is een belangrijke taak van de overheid. Aan de hand van subsidies kan een lokale overheid maatschappelijke, economische of culturele doelen bevorderen die zonder financiële steun moeilijk te realiseren zouden zijn. In België hebben overheid al eens de neiging om (recurrente) subsidies toe te kennen, en daar nooit meer naar om te kijken. Naar schatting 66 miljard euro aan middelen wordt door de federale overheid uitgegeven zonder grondige evaluatie, of zonder dat daar transparante datastromen over bestaan. Voor Vlaamse subsidies, daarentegen, heeft men gelukkig de subsidieregister ingevoerd.
In Destelbergen bestaan er tal van subsidies, zoals voor het plaatsen van hemelwaterinfiltratiesystemen, en zelfs voor een trofee voor een wedstrijd die jouw organisatie organiseert. De bedoeling was om die het aantal subsidies, en de reglementen ervan, te hervormen. Dat is echter nooit gebeurd, waardoor het opnieuw in het bestuursakkoord is beland. Het is er andermaal tijd voor.
“Het is tijd voor een hervorming en actualisering van onze subsidiereglementen. Subsidies worden doel- en resultaatgericht aangereikt aan verenigingen en burgerinitiatieven die actief een bijdrage leveren aan onze gemeenschap.”
Opsmukken Jeugd- en Gemeenschapscentrum
“De voorbije jaren werd geïnvesteerd in het Jeugd- en gemeenschapscentrum om deze zaal aantrekkelijker en kwalitatiever te maken. De uitstraling als cultuurcentrum mist echter zijn effect. Door eenvoudige maatregelen willen wij hier verandering brengen: (1) Een nieuwe naam en herkenbaarheid voor het jeugd- en gemeenschapscentrum, en (2) We geven de betonnen constructie aantrekkelijker accenten.” (2019)
Met de opening van het JGC, meer dan een decennium geleden, stapte ik in het bestuur van jeugdhuis Den Draai. Ook toen moest ik al eens fronsen bij het brutalistische (lees: goedkoopste) karakter van het gebouw. Al in het vorige bestuursakkoord werd dat erkend, en zou de constructie opgeleukt worden. Daar is uiteindelijk niks van terecht gekomen, maar het staat wel andermaal in het bestuursakkoord.
“Het Jeugd- en Gemeenschapscentrum (JGC) krijgt als kloppend hart van ons cultuur- en verenigingsleven een grondige make-over. Hierbij worden zowel de herkenbaarheid, het gebruikscomfort als de uitrusting geoptimaliseerd. Ook de technische ondersteuning (gebruik en bediening van licht, geluid, projectie) wordt vanuit de gemeente gefaciliteerd.”
Wat staat er in: nieuw beleid
Het langst blijf ik stilstaan bij nieuw beleid, met daarbij een persoonlijke evaluatie.
Inloopmomenten & een mobiel loket
“De dienstverlening op afspraak blijft behouden en wordt verder geoptimaliseerd, daarnaast willen wij ook dat er vrije inloopmomenten zijn voor burgerzaken zodat inwoners ook zonder afspraak naar het gemeentehuis kunnen afzakken.”
“Mobiel loket: voor inwoners die fysiek niet in de mogelijkheid zijn om naar het gemeentehuis te komen, voorzien we een mobiel loket. Dit biedt persoonlijke hulp aan huis, waardoor iedereen kan geholpen worden. Terwijl het bestuur tijdens de vorige legislatuur voluit inzette op digitalisering en het maken van afspraken, is men bereid daar deels op terug te komen. “
Terwijl het bestuur tijdens de vorige legislatuur voluit de kaart trok van digitalisering, is men nu bereid daar deels op terug te komen.
✅ Ik mocht reeds Kafkaiaanse getuigenissen aanhoren van burgers die afspraken moesten maken om een afspraak te maken. Het werd tijd dat vrije inloopmomenten opnieuw geïntroduceerd werden. Ook het mobiel loket is een absolute noodzaak in een gemeente met een bovengemiddelde vergrijzing.
De Tramstraat, de Heusdense Ramblas
“Er komt een analyse van de Tramstraat die moet resulteren in een ruimtelijke visie. Alle opties liggen open, de Tramstraat kan en moet beter.”
De Tramstraat was ooit de Fifth Avenue van Oost-Vlaanderen: een koopstraat die enerzijds inwoners bediende (bv. apotheek, doe-het-zelf, cafés) als shoppers elders uit Oost-Vlaanderen (bv. kledij). Al decennia lang is de Tramstraat aan het aftakelen. Een deel van de gebouwen dat gesloopt werd is enkele meter naar achter verplaatst, zodat men ooit de straat kan verbreden en de teloorgang een halt kan toeroepen. Maar ook dat heeft het aanzicht van de straat geen deugd gedaan.
In een verkiezingsinterview verkondigde de burgemeester: “We konden er nog niet genoeg tijd insteken, maar het is een prioriteit.” Daar zou nu dus verandendering inkomen. Op de gemeenteraad van 23 januari verkondigde burgemeester Sierens dat men bereid is om out-of-the-box te denken.
❌ Enerzijds is het onbegrijpelijk dat men nu pas een analyse wil maken om een ruimtelijke visie te ontwikkelen. Anderzijds is er een grondige herziening van het GRS nodig waarbinnen die visie past, zodat het in de Tramstraat aangenaam vertoeven is en geen uitzicht krijgt zoals het centrum van Merelbeke: ja, daar zijn winkels, maar elk stukje authentiek aangezicht is verdwenen. Iets waar meerderheidspartij N-VA vroeger ook op hamerde.
Kortparkeren
“In onze handelskernen wordt kortparkeren als een nieuwe maatregel ingevoerd.”
Hoewel men in de handelskernen reeds een parkeerschijf moet leggen (blauwe zone) om te parkeren, geeft dit het recht om tot twee uur lang op dezelfde plek geparkeerd te staan. Door dit in te korten (30’) hoopt men meer parkeerplaats te creëren voor mensen die uit-en-in de auto willen springen om een brood te kopen. Impliciet geeft men hiermee toe dat weinigen nog naar de handelskernen gaat, om daar te vertoeven en inkopen te doen, maar dat men het daar vooral moet hebben van passerend verkeer.
❌ De maatregel op zich is niet slecht. Maar het is andermaal symptoombestrijding, en geen beleid waar visie achter zit. Onze handelskernen zijn grotendeels leeggelopen, het is er niet aangenaam vertoeven, en ergens een koffietje drinken is uitgesloten als er geen cafés zijn. Om de handelskernen (incl. Tramstraat) te doen herleven is een brede visie nodig, met (soms moeilijke) keuzes die onder andere bepalen waar auto’s nog welkom zijn, waar horeca en bijkomend geluidsoverlast kan floreren, en hoe de kernen bereikbaar kunnen blijven.
Groene ruimte & toerisme
In het bestuursakkoord zit er qua groen & open ruimte heel wat lekkers. De velden van VS Destelbergen & FC Destelbergen worden een groenzone, er komt (misschien) een parking voor parkeerwagens, en men zou op bepaalde plekken de lichten kunnen dimmen. Daarenboven wil het bestuursakkoord inzetten op de combinatie van cultuur & natuur door routes te ontwikkelen om beiden te verbinden.
Een parking voor mobilhomes
“We bekijken de mogelijkheid om op de parking Duizend Vuren (Kerkham) een kleinschalige parking voor kortverblijf (max. 48u) van kampeerwagens mogelijk te maken.”
De dag van vandaag kunt ge op de groenparking in de Kerkham reeds verwaalde kampeerders vinden. Nu gaat men kijken of dat geformaliseerd kan worden. Desalniettemin komt daar veel bij kijken. Denk aan: wat met afval, wat met toiletten? Het is onvermijdelijk dat niet iedereen tevreden zal zijn.
✅ Een mooie maatregel. Zeker als men Destelbergen in de markt wil zetten als een Scheldedorp, met toeristische poorten naar de verschillende natuurlijke troeven die onze gemeente bezit.
Nieuwe park & groenzones
“Het terrein van het voormalige FC Destelbergen wordt omgevormd tot een kwalitatieve, groene omgeving.”
“De site aan de Kerkham (voormalig terrein VS Destelbergen) is parkgebied en wordt geïntegreerd in het Reinaertpark.”
“Het grasterrein voor het JGC wordt door de nieuwbouw van de school heringericht als een groene speel- en ontmoetingszone.”
Aangezien er in de Nederbroek een heuse voetbaltempel wordt neergepoot, wordt er elders in groen geïnvesteerd. Met de plannen die nu op tafel liggen zal dat voornamelijk nabij de kern van Destelbergen zijn.
✅ Andermaal een mooie maatregel, maar er zijn nog tal van hordes te overwinnen:
Het terrein van FC Destelbergen is momenteel ingekleurd als recreatiegebied, en niet als parkzone, waardoor het (voor mij althans) onduidelijk is of dat zomaar kan.
De Nederbroeksite is nog geen fait accompli, en, zoals elk groot project, kan dat vertraging oplopen.
Tevens is het (ik val in herhaling) noodzakelijk dat er voor dit deel van ons grondgebied een langetermijnvisie wordt uitgewerkt in een ruimtelijk beleidsplan. Zodat er naast in de nabijheid van dit groene gebied ook ruimte is voor horeca, cultuur & vrije tijd, waardoor Destelbergen zich echt kan ontpoppen als een toeristische trekpleister.
Verlichting jaagpad & lichten dimmen
“Nu de verledding van onze openbare verlichting versneld uitgerold is, zetten we in op dimmen waar mogelijk.”
“Wij zijn absoluut vragende partij voor verlichting op het jaagpad langs de Schelde. Hiervoor gaan we in overleg met de Vlaamse Waterweg.”
Enerzijds geeft men in het bestuursakkoord aan dat men de lichten wilt dimmen op bepaalde plekken. In een gemeente met redelijk wat groen, open ruimte, en de heropkomst van wilde dieren, dat men nog eens wilt inzetten als een toeristische troef, is het dimmen van de lichten een verstandige keuze. Avondwandeling door de velden?
Anderzijds wilt men langs de Schelde verlichting plaatsen. In het kader van veilig fietsverkeer is dat vanzelfsprekend. Ik ken meerdere mensen die op de Scheldedijk te val zijn gekomen. Echter: men zou fietsen kunnen afleiden langs de Reinaertweg en de Meersstraat, die men tijdens deze legislatuur (f***ing eindelijk) wilt heraanleggen, waardoor langs een groot deel van de Scheldedijk geen verlichting zou nodig zijn.
✅ Enerzijds zeer tevreden dat het dimmen overwogen wordt, en dat men nadenkt over verlichting langs fietsroutes. Echter:
Men hedget dat dimbeleid door te “waar mogelijk” toe te voegen. Het had mooi geweest als ze hier concreter hadden kunnen zijn over waar dat zal onderzocht worden.
Het plaatsen van verlichting langs de Schelde is niet zo eenvoudig. De Vlaamse Waterweg is verantwoordelijk, het ligt in het nieuwe Natuurpark Scheldevallei, en iemand van Natuurpunt vertelde me dat de habitat van heel wat dieren verstoord zou kunnen worden door het licht. Hopelijk kunnen er donkere plekken blijven waar het fietsverkeer omgeleid wordt.
Woonbehoeftestudie
“Een nieuwe woonbehoeftestudie moet de noden in onze gemeente in kaart brengen en de basis vormen voor een nieuw, strategisch woonbeleidsplan.”
“De woonuitbreidingsgebieden in de buitenkernen worden niet aangesneden. Enkel het woonuitbreidingsgebied Sint-Pietershofstraat/Kouterstraat (grootstedelijk gebied Gent) komt in aanmerking en is in onderzoek. Op basis van de woonbehoeftestudie en enkel mits een gedragen plan en een kwalitatieve invulling kan het gebied aangesneden worden.”
Een woonbehoeftestudie brengt de woningnood nu en in de toekomst in kaart, en is noodzakelijk voor het aansnijden van woonuitbreidingsgebied. Een woonbehoeftestudie wordt normaliter opgemaakt binnen de context van een ruimtelijk beleidsplan, maar dat is in deze dus niet het geval. Volgens het bestuursakkoord gaan men dus onderzoeken of er nieuwe woningen nodig zijn. En als die nodig zijn, dan zullen ze in de Kouterstraat komen.
✅ Wonen in Destelbergen is echt duur, er zijn weinig sociale woningen, en het woonbeleidsplan is moeilijk progressief te noemen. Een woonbehoeftestudie kan het begin zijn van het toegankelijker maken van onze gemeente voor jonge gezinnen. Tegelijk had ik gehoopt dat (1) dit gebeurde binnen de context van een ruimtelijk beleidsplan en (2) er een sterker commitment was om het bindend sociaal objectief te behalen en het stigma van sociaal huren te doorbreken.
Wat nog?
❌ Er komt een afsprakencharter met jongeren zodat ze den boel niet afbreken op publieke ruimtes en speelterreinen. Niet alleen is het betreurenswaardig dat men alles in contracten en charters gieten tussen burgers en dat men daarbij jongeren stigmatiseert, maar ook: is dit nodig en wat zal dit veranderen?
✅ De sociale kruidenier in het Sociaal Huis wordt uitgebreid met verse producten. Als sossen zijn we voornamelijk geïnteresseerd in het hervormen van de structuren die mensen in de armoede duwen en houden, maar om tijdelijke noden op te vangen is dit zeker lovenswaardig.
❌ “Een jaarlijks evenement brengt inwoners van vreemde origine uit onze gemeente samen. We leren van en verrijken elkaar.” Ik vind het nogal vreemd dat men vreemdelingen met elkaar in contact brengt. Kan er niet ingezet worden op het hen betrekken bij het middenveld, waar ook de autochtone bevolking hen kan leren kennen?
✅ Er komt een soort van repetitiekot voor jongeren waar er ook getimmerd en geprutst kan worden. Het ding heet “Schuurwerk”. Hoewel de subsidies al enkele jaren geleden werden toegekend, zal de uitvoering normaliter tijdens deze legislatuur gebeuren. Prachtig initiatief.
Wat staat er niet in?
Tot slot licht ik drie belangrijke zaken toe die niet in het bestuursakkoord staan. Beginnen doe ik met een stokpaardje: overvolle jeugdverenigingen.
Alle jeugd- & sportverenigingen zitten stampvol
“We bestendigen de financiële en logistieke ondersteuning van onze jeugdverenigingen.”
Waar het bestuursakkoord de bal volledig misslaat is bij het beleid omtrent jeugdwerking. Het eerste wat ik heb gedaan, na het zien van dit bestuursakkoord, is alle jeugdverenigingen uit de gemeente (en er net buiten) contacteren met de vraag of zij nieuwe leden aannemen in hun jongste groep.
Ik citeer uit twee antwoorden:
FOS Kangoeroes: “Onze Jongste groep, bestaande uit 38 leden, zat volledig vol, gevolgd door nog 40 anderen die op de wachtlijst staan (meer dan 100 kinderen in totaal staan op de wachtlijst).”
Haegepoorters: “Bij de Haegepoorters zitten de kapoenen volledig vol en staan er nog een 40tal kinderen op de wachtlijst voor die jongste tak.”
Naast verouderen, is onze gemeente ook snel aan het verjongen. Als onze gemeente een plek in een jeugdvereniging wil kunnen aanbieden aan elk kind (waar we een rijke traditie in hebben), gaan ze wat meer moeten doen dan “bestendigen.” Dat kan gaan van ontzorgen, instaan voor de spreiding van kinderen over verschillende verenigingen, incentives aanbieden om in leiding te gaan of blijven, infrastructuur bouwen, etc.
Fietsveiligheid is onderbelicht
“Via projecten zoals "Kijk, ik fiets" leren kinderen al op jonge leeftijd hoe ze veilig kunnen fietsen.”
“We steken onze bestaande en nieuwe wandel- en fietsroutes in een toeristisch kleedje en breiden ze uit met bezienswaardigheden op onze gemeente.”
Wanneer het bestuursakkoord over fietsen praat, dan is dat binnen de volgende context(en):
We leren mensen veilig fietsen: hiermee bevestigt het bestuursakkoord formeel dat fietsveiligheid iets is waar de fietser grotendeels zelf voor verantwoordelijk is.
Fietsen, dat is iets voor toeristen: hiermee schetst het bestuursakkoord een beeld van de fiets als een hobby die mensen langs de schelde beoefenen op zondag.
Wanneer het over veiliger fietsverkeer gaat dan gebeurt dat “in samenwerking met het Agentschap Wegen en Verkeer” (AWV). Daarbij wordt voorbij gegaan dat er voor heel wat zaken niet moet gewacht worden op het AWV, maar dat een gemeente dat kan prefinancieren. Lees: de moordstrookjes langs de Reinaertweg hadden een decennium geleden al kunnen aangepakt worden.
Wonen moet ook betaalbaar zijn
“Samen met Dimensa zorgen we voor een rechtvaardig sociaal woningbeleid dat toeziet op de effectieve en actuele nood.”
Normaliter had elke gemeente de plicht om een “bindend sociaal objectief” te behalen: onze gemeente had tegen 2025 meer dan 150 nieuwe sociale huurwoningen (via privéverhuurders of woonmaatschappijen) moeten aanbieden. Daar hebben we nog niet de helft van behaald. Er is wel degelijk vooruitgang geboekt (onder meer dankzij de TAE-site), maar dat is ruimschoots onvoldoende.
Ook in het nieuwe bestuursakkoord is er geen enkele ambitie om wonen in onze gemeente betaalbaar te maken, en al zeker niet door het aanbieden van sociale woningen. De desinteresse om mee te helpen armoede in Vlaanderen te bestrijden door het aanbieden van betaalbare woningen is een rijke gemeente als Destelbergen eigenlijk onwaardig.
Om aan te tonen dat men betaalbaar wonen ook concreet kan formuleren kan wil ik de volgende concrete doelstelling uit het Gents bestuursakkoord delen:
“…we hanteren hierbij de minimumnorm van 20% sociaal wonen en 20% budgethuurwoningen als absolute ondergrens. Dat betekent ook dat er nieuwe stadsontwikkelingsprojecten kunnen zijn waar een veel hoger aandeel betaalbaar wonen wordt gerealiseerd.”
Conclusie
De belangrijkste thema’s (in aantal punten) in het bestuursakkoord zijn “mobiliteit” en “kinderen”. Hoewel het een vrij lang document is (in vergelijking met buurgemeenten), bevat het eigenlijk maar een beperkt aantal nieuwe punten. Het merendeel is een verderzetting van het bestaande beleid, of een herhaling van wat in het vorige bestuursakkoord stond.
Over het algemeen kunt ge moeilijk zeggen dat er echt een langetermijnvisie achter zit. Elk thema, en zelfs vele punten, worden ad-hoc benaderd, en niet vanuit een groter geheel. Dat getuigt ook de afwezigheid van de opmaak van een nieuw ruimtelijk beleidsplan. Dat zou nochtans een beeld kunnen schetsen van hoe onze gemeente eruit zal zien binnen pakweg 20 jaar. Een visie waarvoor duidelijke keuzes worden gemaakt.
Ik las onlangs een boek van één van mijn favoriete schrijvers, de Duits-Koreaanse filosoof Byung-Chul Han. Hij schrijft: “Authentieke politieke actie heeft nood aan een visie en een serieuze inzet. Het moet ook pijn kunnen doen. De politici van vandaag kunnen geen pijnlijke beslissingen nemen, ze zijn gewoon stromannen van het systeem. Wanneer dat systeem kapot is, dan repareren ze het, en projecteren ze de illusie dat er geen alternatief is. Politiek, nochtans, moet net alternatieven aanbieden. Anders onderscheidt het zich niet van een dictatuur.”
Met Vooruit wil ik werken aan een langetermijnvisie voor Destelbergen. Daarbinnen horen alvast drie belangrijke thema’s die in het huidige bestuursakkoord ontbreken of onderbelicht zijn: jeugdwerking, fietsveiligheid en betaalbaar wonen.
Dat wilt ge niet missen, dus schrijft u in op deze nieuwsbrief.
Een optimalisatie is namelijk altijd in functie van iets anders: de prijs, de snelheid, de kwaliteit, etc.